Ιστορία της Ελλάδος

Ιστορία της Ελλάδος ΠΑ΄ Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805 Ιππίας και Λέαινα Μεταξύ των φιλελευθέρων φίλων, ην και μία εταίρα, ονομαζομένη Λέαινα, η οποία με τα θέλγητρα της ωραιότητος, και διά την επιτηδειότητα εις το παίζειν την λύραν, είχεν υποδουλώση τινάς των ενόχων, και υπετίθετο ως μία από τους πρώτους συνωμότας. Γιγνώκων ουν ο Τύραννος (επειδή ούτως ωνομάσθη ο Ιππίας εξ αιτίας του τελευταίου επιχειρήματος), ότι δεν ήτον τί μυστικόν εν ταύτη τη γυναικί, επρόσταξε να την βασανίσωσι, διά να μαρτυρήση τους συνωμότας κατ’ όνομα· αλλ’ αύτη υπέμεινεν ανδρείως όλην την αυστηρότητα των βασάνων, και φοβουμένη μήπως υπό της ποινής μαρτυρήση την αλήθειαν, εκκόψασα την γλώσσαν διά των οδόντων, έπτυσεν εις το πρόσωπον του Τυράννου[1]. Κατ’ αυτόν τον τρόπον απέθανε πιστώς υπέρ της ελευθερίας, δεικνύουσα εις τον κόσμον εν αξιοσημείωτον παράδειγμα σταθερότητος του γένους της. Οι Αθηναίοι προς μνήμην μιας τοιαύτης ηρωϊκής πράξεως, έστησαν εν άγαλμα, εν ω παρίστατο μία λέαινα χωρίς γλώσσης. Εν τω μεταξύ, ο Ιππίας δεν έπαυσε τον θυμόν του· ο στασιώδης λαός κάμνει πάντοτε τον Τύραννον ύποπτον. Πολλοί πολίται παρεδόθησαν εις θάνατον· και διά να μη φοβήται εις το εξής από παρόμοια επιχειρήματα, ηγωνίσθη να στερεώση την δύναμίν του με ξένας συμμαχίας, δους την θυγατέρα του εις γάμον τω υιώ του Τυράννου της Λαμψάκου, και κρατών αλληλογραφίαν μετά του Αρταφέρνους, σατράπου των Σάρδεων, και πάσχων να αποκτήση την εύνοιαν, και φιλίαν των Λακεδαιμονίων, οι οποίοι ήσαν κατ’ εκείνον τον καιρόν τον δυνατώτατον έθνος όλης της Ελλάδος. [1] Ηρόδ. Βιβ. ς΄. παρ. νε΄. κτ. Θουκυδίδ. Βιβλ. ς΄. παρ. νδ΄-νθ΄.