Ιστορία της Ελλάδος

Ιστορία της Ελλάδος Π΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805.

Ο θάνατος του Ιππάρχου

Δύο πολίται Αθηναίοι, ονομαζόμενοι Αρμόδιος και Αριστογείτων, συνώμωσαν πολλά σφικτήν, και ακριβή φιλίαν, με απόφασιν να εκδικώνται αμοιβαίως εκείνον, οπού ατιμάση τον έτερον των δύο. Ο Ίππαρχος ων φύσει ερωτικός, έφθειρε την αδελφήν του Αρμοδίου, και είτα, εν ω αύτη έμελλε να υπάγη εις μίαν ιεράν πομπήν, εδημοσίευσε την αισχύνην, λέγων, ότι αύτη δεν ήτον εις στάσιν να παρευρεθή εν τη εορτή[1]. Μία τοιαύτη καταισχύνη παρώξυνεν, ως εικός, την οργήν των δύο φίλων, οι οποίοι απεφάσισαν μετά σπουδής, ήτοι να φονεύσωσι τους Τυράννους, ή να φονευθώσιν αυτοί εις την πράξιν· θέλοντες δε να εύρωσιν αρμόδιον καιρόν, ανέβαλον τον σκοπόν των έως εις την μέλλουσαν εορτήν των Παναθηναίων, εις ην αναγκαίον ην να παρευρίσκωνται οι περισσότεροι Πολίται ωπλισμένοι· και προς πλέιονα αυτών ασφάλειαν εκοινώνησαν το μυστικόν μόνον εις ολίγους των φίλων, συμπεραίνοντες ότι κατά τον πρώτον αλαλαγμόν θέλουσιν εύρη και άλλους πολλούς συμπράκτορας. Με τοιαύτην απόφασιν, ελθούσης της ημέρας, κατήλθον πολλά πρωί εις την Αγοράν, ωπλισμένοι μετά εγχειριδίων, και στερεοί εις την απόφασιν· Εν τούτοις, ιδού και ο Ιππιάς εξήρχετο του παλατίου μετά των οπαδών, διά να δώση έξω της πόλεως τοις στρατιώταις τας ανηκούσας τη μελλούση εορτή διαταγάς. Εν ω δε οι δύο φίλοι ηκολούθουν τον Ιππιάν έως εις ένα διάστημα, ίδον ένα των συνωμοτών, ιδιολογούμενον πολλά οικείως μετά του Ιππίου[2]· δι’ ο φοβηθέντες, μήπως ανεκαλύφθη η συνωμοσία, και επιθυμούντες να τελειώσωσιν όσον τάχιστα τον σκοπόν τους, ητοιμάζοντο εις το έργον· πλην ενθυμούμενοι, ότι ο καθ’ αυτό εχθρός, ο Ίππαρχος ήθελε μείνει ατιμώτητος, απεφάσισαν τέλος να επιστρέψωσιν άπρακτοι εις την πόλιν, θέλοντες να εκδικηθούν εις τον πρωταίτιον της ατιμίας των. Μετ’ ου πολύ εύρον καθ’ οδόν και τον Ίππαρχον, και ευθέως εφορμήσαντες, εθανάτωσαν αυτόν συν τοις εγχειριδίοις, φονευθέντες και αυτοί εντός ολίγου εις εκέινον τον θόρυβον. Ο Ιππίας ακούσας το γεγονός, διά να εμποδίση πάσαν άλλην αταξίαν, επρόσταξε και εξαρμάτωσαν όλους εκείνους, περί ων υπώπτευεν, ότι ήσαν ένοχοι εις το έργον, και έπειτα εμελέτα εκδίκησιν.

[1] Ηρόδ. Ε΄. Κεφ. Ξε΄. Κτ. Θουκ. Α΄. παρ. κ΄. Βιβλ. Σ΄. παρ. νδ΄κτ.
[2] Θουκ. Σ΄. παρ. νζ΄.