Ιστορία της Ελλάδος ΟΘ΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805.
Ιππίας και Ίππαρχος
Η άμιλλα προς τις επιστήμες και η σύσταση σχολείων καθιστούν την Αθήνα την κορυφαία των πόλεων.
Αποθανών[1] δε ο Πεισίστρατος εν ησυχία, αφήκε την υπέροχον εξουσίαν εις τους υιούς του, Ιππίαν, και Ίππαρχον, οι οποίοι εκληρονόμησαν όλας τας αρετάς του πατρός αυτών, επειδή μία άμιλλα προς τας επιστήμας, και τους σοφούς, διήρκεσεν επ’ ολίγον εν Αθήναις· και αύτη η πόλις, η οποία είχεν ήδη υπερβή πολύ όλας τας συγχρόνους πόλεις εις κάθ’ επιστήμην, και τέχνη, εφαίνετο υποτασσομένη ημέρως εις Βασιλείς, οι οποίοι επηγγέλλοντο σοφοί, και υπερασπισταί των επιστημών. Ο Ανακρέων, ο Σιμωνίδης, και άλλοι προσεκλήθησαν εις τας αυλάς των, και έλαβον πλουσίας ανταμοιβάς[2]. Σχολεία συνεστάθησαν προς επίδοσιν των νέων εις τας μαθήσεις, και πολλοί Ερμαί[3] ανηγέρθησαν εις όλας τας πλατείας, με ηθικάς γνώμας επιγεγραμμένας προς διδασκαλίαν του χυδαίου λαού. Ως τόσον η βασιλεία των επεκράτησεν μόνον δεκαοκτώ έτη, και κατελύθη τον ακόλουθον τρόπον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου