Ιστορία της Ελλάδος

Ιστορία της Ελλάδος ΞΒ΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805

η τέλεια Δημοκρατία

Μίαν ημέραν εν τη αυλή Περιάνδρου του Κορινθίου έγινε τούτο το ζήτημα, ποία ην άραγε η εντελεστάτη Δημοκρατία ; Ο μεν Βίας απεκρίθη, εκείνη, όπου οι νόμοι δεν γνωρίζουσιν άλλον ανώτερον. Ο δε Θαλής, όπου οι πολίται δεν είναι μήτε πάρα πολύ πλούσιοι, μήτε πάρα πολύ πτωχοί. Ο δε Ανάχαρσις ο Σκύθης, όπου η μεν αρετή τιμάται, η δε κακία μισείται. Ο δε Πιττακός, όπου τα αξιώματα δίδονται πάντοτε εις τους αγαθούς, ούδέποτε δε εις τους πονηρούς. Ο δε Κλεόβουλος, όπου οι πολίται φοβούνται τον ψόγον περισσότερον, παρέξ την εκ των νόμων ποινήν. Ο δε Χίλων, όπου η πόλις υποτάσσεται περισσότερον εις τους νόμους, παρέξ εις τους ρήτορας. Αλλ’ η δόξα του Σόλωνος εφάνη η εμβριθεστέρα, όστις είπεν, ότι κρατίστη Δημοκρατία έστιν εκείνη, όπου η προς τον παραμικρότερον πολίτην ατιμίαν, νομίζεται ως ύβρις εις όλην την πολιτείαν[1]

[1] Πλούτ. εν Συμπ. & εν βίω Σολ.