Ολιβιέρου Γολσμιθίου, Βιέννη 1805
Ο Σόλων Ανώτατος Νομοθέτης
Ο Σόλων αδιάφορος ων, και ουδέτερος, εθεωρείτο ως το καταφύγιον όλων· επειδή οι μεν πλούσιοι ηγάπων αυτόν ως πλούσιον, οι δε πτωχοί ως δίκαιον· και μ’ όλον οπού κατ’ αρχάς δεν ήθελε να επιχειρισθή ένα τόσον επικίνδυνον επιχείρημα, τέλος έστερξε, και τον έκλεξαν ομοφώνως όλοι Άρχοντα, διορίσαντες αυτόν ανώτατον Νομοθέτην. Τούτο ην μία κατάστασις, εν η αδύνατον ην να προστεθή τι περισσότερον εις την δύναμίν του· και μ’ όλον οπού πολλοί των πολιτών συνεβούλευον αυτώ να γένη βασιλεύς, αυτός ως σοφός απέβαλλεν εν όνομα, το οποίον ήθελε τον κάμη μισητόν, και αποτρόπαιον εις πολλούς αυτού συμπολίτας, και μάλιστα, εν ω αυτός είχεν εν έργω μεγαλητέραν δύναμιν από βασιλέα. Η Τυραννίς, συνείθιζε να λέγη, ομοιάζει με τον ευμορφον κήπον, εν ω είναι μεν ωραία η περιδιάβασις, ότε είμεθα μέσα, αλλ’ ο οποίος δεν έχει καμμίαν έξοδον[1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου