Ιστορία της Ελλάδος ΡΑ΄
Ολιβιέρου Γολσμιθίου, Βιέννη 1805
Διπολισμός
Αθήνα και Σπάρτη
Τοιαύται ήσαν αι δύο επαρχίαι, οπού τρόπον τινά αυταί μόναι είχον όλην την δύναμιν της Ελλάδος· και μ’ όλον οπού πολλά μικρά βασίλεια ήσαν ανεξάρτητα, ως τόσον αυτά εχρεώστουν την ασφάλειάν των εις την αντιζηλίαν τούτων των δύο ισχυρών ανταγωνιστών, και πάντοτε εύρισκον εις τον ένα σκέπην, όταν κατεθλίβοντο από τον άλλον. Επ’ αληθείας τόσον η ανομοιότης των εθίμων, ηθών, και της ανατροφής, όσον και η πολιτική αυτών φιλαρχία προυξένει, και υπέθαλπε την διάιρεσιν των δύο αυτών επαρχιών. Οι Λακεδαιμόνιοι ήσαν αυστηροί, και ολίγον θηριώδους χαρακτήρος· επειδή η αυστηρά διοίκησις, και η τραχεία ζωή έκαμον τα ήθη των πολλά σκληρά, και ακαταδάμαστα. Οι Αθηναίοι ήσαν φύσει πολιτικοί, και αστείοι, εύθυμοι εν αλλήλοις, εύσπλαχνοι προς τους μικροτέρους, πλην φιλοτάραχοι, άστατοι, δειλοί φίλοι, και ισχυρογνώμονες υπερασπισταί. Διά τούτο καμμία από αυτάς τας Δημοκρατίας δεν εδύνατο να ελκύση προς εαυτήν τα άλλας μικράς επαρχίας της Ελλάδος· και μ’ όλον οπού η φιλαρχία αυτών δεν έδιδεν εις την χώραν πολυχρόνιον ησυχίαν, ως τόσον τα κοινά ελαττώματα ήσαν πάντοτε εμπόδιον προς έκτασιν της δυνάμεώς των. Κατ’ αυτόν τον τρόπον η μεν αμοιβαία ζηλοτυπία τούτων των επαρχιών εκράττει και τας δύο πάντοτε ετοίμους εις πόλεμον, τα δε κοινά των ελαττώματα διεφύλαττον τας μικροτέρας επαρχίας εις ανεξαρτησίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου