Ιστορία της Ελλάδος

Ιστορία της Ελλάδος
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805

Κλεισθένης, Κλεομένης
και η αποκατάσταση της δημοκρατίας

Ούτοι οι νόμοι, οι οποίοι φανερώς έγιναν διά να αυξήσωσι την δύναμιν του δήμου, τόσον απήρεσαν εις τον Ισαγόραν, οπού αντί να υποταχθή, προέκρινε κάλλιον να καταφύγη εις τον Κλεομένη, τον βασιλέα της Σπάρτης, όστις υπεσχέθη να τον διαυθεντεύση. Επ’ αληθείας, οι Λακεδαιμόνιοι εζήτουν μόνον μίαν αρμοδίαν πρόφασιν να σμικρύνωσι, και να καταλύσωσι την δύναμιν των Αθηναίων, τους οποίους προ ολίγου κατά την προσταγήν του χρησμού είχον ελευθερώση από την Τυραννίαν. Όθεν ο Κλεομένης λαβών ευκαιρίαν διά την διχόνοιαν της πόλεως, εμβήκεν εις τας Αθήνας, και εξώρισε τον Κλεισθένη, και μετ’ αυτού περισσότερον από επτακοσίας Φαμηλίας, αι οποίαι εκράτουν μετ’ αυτού εις τα τελευταίας ταραχάς· μη ευχαριστούμενος δε με τούτο μόνον, ηγωνίζετο να καινοτομήση την πολιτείαν, αλλά καταδιωκόμενος ανδρείως από την Βουλήν, εκυρίευσε την ακρόπολιν, τέλος δε εν δυσίν ημέραις ηναγκάσθη να αναχωρήση. Ο Κλεισθένης μαθών, ότι έφυγεν ο εχθρός, επέστρεψε μετά των οπαδών του, και βλέπων ήδη αδύνατον να απολάυση την υπέροχον δύναμιν, αποκατέστησε πάλιν την δημοκρατικήν διοίκησιν, καθώς την είχε συστήση ο Σόλων[1].

[1] Ισοκ. Αρειοπ.