Ιστορία της Ελλάδος Ρ΄Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805
στρατιωτικά
Ο πεζός στρατός των Ελλήνων συνίστατο από δύο είδη στρατιωτών, ων το μεν ην βαρέως ωπλισμένον, και εφόρει μεγάλας ασπίδας, κοντάρια, και μαχαίρας· το δε ψιλώς, και εφόρει κοντάρια, τόξα, και σφενδόνας. Ούτοι ετάττοντο κυρίως εις το μέτωπον της μάχης, ή εις τας πτέρυγας, διά να τοξεύωσιν, ή να σφενδονίζωσι κοντάρια, και λίθους επί τον εχθρόν, έπειτα δε κατέφευγον διά των διαστημάτων οπίσω των ταγμάτων, διά να ορμήσωσι πάλιν επί τον εχθρόν, αν έφευγε.
Οι Αθηναίοι ήσαν σχεδόν πολλά αμαθείς εις την Ιππικήν· και οι Λακεδαιμόνιοι άρχισαν την χρήσιν αυτής μετά τον Μεσσηνιακόν πόλεμον. Ούτοι εσύναζον τους ίππους από μίαν μικράν πόλιν όχι μακράν της Λακεδαίμονος, ονομαζομένη Σκύρον, και κατέτεττον πάντοτε το Ιππικόν εις το άκρον της αριστεράς πτέρυγος, νομίζοντες αυτήν την θέσιν αρμοδιωτέραν δι’ αυτό.
Εκ του εναντίου δε, οι Αθηναίοι υπερέβαινον όλας τας επαρχίας της Ελλάδος κατά την Ναυτικήν, επειδή είχον ευρύχωρον αιγιαλόν, και ετίμων το εμπορικόν επάγγελμα. Τα πλοία των ήυξανον, και τέλος ήσαν ικανά να εκφοβίσωσι τους μεγάλους στόλους της Περσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου