Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ιστορία της Ελλάδος


Ιστορία της Ελλάδος ΝΕ΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805.

Παρθενίαι

Δεν πρέπει να παραδράμωμεν μίαν αξιομνημόνευτον περίστασιν των Λακεδαιμονίων εν τούτω τω πολέμω, καθ’ ον, ούσης της πόλεως κενής από όλους τους άνδρας, οίτινες ήσαν υποχρεωμένοι δι’ όρκων να μη επιστρέψωσι, πριν να τελειώσωσιν οι σκοποί των[1], αι γυναίκες εμήνυσαν εν τοσούτω αυτοίς, ότι διά την πολυχρόνιον απουσίαν ήθελεν εκλίπη το γένος των. Όθεν διά να αποφύγωσι τούτο το άτοπον, έστειλαν πεντήκοντα από τους πλέον ανδρειοτέρους νέους του στρατεύματος εις την Σπάρτην, συγχωρήσαντες να συνευρίσκωνται αδιαφόρως με όλας τας νέας γυναίκας, οπού τοις ήρεσκον. Τα δε παιδία τούτων των παρθένων ωνομάζοντο Παρθενίαι[2], τα οποία μετά την Σπαρτιατών επιστροφήν τόσον κατεφρονούντο, και υβρίζοντο, ώστε μετά τινα καιρόν ενωθέντα μετά των Ειλώτων απεστάτησαν, αλλ’ ευθύς ενικήθησαν[3], και διωχθέντα από την Σπάρτην, ήλθον υπό την οδηγίαν του αρχηγού των Φαλάντου εις Ιταλίαν[4], και κατώκησαν εις Τάρεντον[5]

[1] Ομόσαντες μη πρότερον επανήξειν οίκαδε, πριν ή Μασσήνην ανελείν, ή πάντας αποθνήσκειν. Στράβ. Βιβλ. Η΄.
[2] Αριστ. Πολ. Βιβλ. Ε΄. Κεφ. 7.
[3] Η Σπάρτη μετεχειρίσθη τους Παρθενίας με μεγάλην ημερότητα διά τον φόβον μάλλον, ή φιλανθρωπίαν. Στράβ. Βιβλ. ς΄.
[4] 707 πΧ
[5] Παυσ. Φωκ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: