Ιστορία της Ελλάδος

Ιστορία της Ελλάδος ΛΘ΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805.

περί αξιότητας

Ο τόσον σμικρός βαθμός της δυνάμεως του λαού, ημπορούσε να ανατρέψη όλον το σύστημα της διοικήσεως κατ' αυτάς τας αρχάς. Αλλ' ο Λυκούργος, διά να εμποδίση οποιανδήποτε μεταβολήν, συνέλαβε τολμηράν ιδέαν να τους δώση ένα μέρος εκείνων των χωρών, οπού υστερήθησαν διά της πλουτίσεως του ενός, και της πτωχείας του ετέρου(1). Φαίνεται ότι εν από τα επιτηδειότατα ευφευρήματα της νομοθεσίας τούτου του φιλοσόφου ήτον, το να κρατή τον λαόν εις αφθονίαν και υποταγήν. Κατ' εκείον τον καιρόν όλος ο λαός ην τόσον δυστυχής, ώστε υστερείτο παντός είδους υποστατικών, εν ω ο σμικρότερος αριθμός των πολιτών κατείχεν όλα τα χωρία, και τους θησαυρούς της Επαρχίας. όθεν ίνα εξορίση ο Λυκούργος τόσον την αυθάδειαν, τον δόλον, και ην τρυφήν του ενός, όσον και την δυστυχίαν, τα βάσαν, και τας στασιάσεις του ετέρου, κατέπεισε τους περισσοτέρους, εβίασε δε τους λοιπούς, να παραδώσωσιν εις την πολιτείαν όλας τας χώρας, και τα υποστατικά των, και να κάμωσι νέον αναδασμόν, ζώντες όλοι ισοτίμως. Και ούτω διεμερίσθησαν όλα τα προς το ζην αναγκαία εξ ίσου μεταξύ αρχόντων και αρχομένων. Και ο άνθρωπος διεκρίνετο από τους λοιπούς κατά μόνην την αξιότητά του.

(1) Ιδού η δυσερμήνευτος περίοδος του αγγλικού Συγγραφέως. Lycurgus boldly resolved to give them a share of those lands from whence, by the increasing riches of some, and the difsipation of others, they had been deprived.