Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805.
Ο λαός είχε προσέτι μέρος εις την διοίκησιν μόνον κατά το όνομα. Αυτός είχε τας εκκλησίας συνισταμένας μόνον από πολίτας, προς δε και μίαν γενικήν συνέλευσιν όλων των εν τη πολιτεία ελευθέρων. Αλλ' αυτό το δίκαιον της συνελεύσεως ήτον μόνον ψιλό πρόσχημα, επειδή η Γερουσία είχε την εξουσίαν να συγκαλή, και πάλιν κατά το δοκούν να τους απολύη. Προσέτι το αντικείμενον της σκέψεως έπρεπε να προβληθή ομοίως απ' αυτήν, εν ω ο λαός μη έχων εξουσία να ανακρίνη και να βουλεύηται, εδύνατο μόνον να αποβάλλη, ή να επικυρώνη με Λακωνικήν απόφασιν το προβαλλόμενον, και διά να τον κρατή η Γερουσία πλέον αδύνατον, τον απέκλεισεν από όλας τας δημοσίας υπηρεσίας, θεωρούσα αυτόν μόνον ως μηχανάς, οπού έπρεπε να διευθύνωσι, και να μεταχειρίζωνται κατά πάντα οι σοφώτεροι αυτών συμπολίται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου