Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805
Οι νόμοι
Απηγορευμένον ην να υβρίζη τις άλλον δημοσίως. Και οι Άρχοντες, οι οποίοι δεν εκλέγοντο προ των τριάκοντα χρόνων, έπρεπε να φέρωνται πάντοτε όσον το δυνατόν σωφρόνως, επειδή ποινή ενός μεθύοντος Άρχοντος ην ο θάνατος[1]. Ο Σόλων δεν έκαμε κανένα νόμον κατά της πατροκτονίας, νομίζων, ότι το παρόμοιον έγκλημα δεν θέλει υφίσταται ποτέ εις την πολιτικήν εταιρείαν.
Όσον διά τας γυναίκας, αυτός συνεχώρεσε κάθε άνδρα, να φονεύη τον μοιχόν, όταν τον λάβη επ’ αυτοφώρω. Αυτός έστησε μεν δημόσια πορνοστάσια απηγόρευσε όμως τας ασελγείς εταίρας, να έχωσι κοινωνίαν μετά των σεμνών γυναικών, και προς σημείον διακρίσεως, έπρεπε να φορώσιν άνθινα ιμάτια· έτι δε και οι άνδρες, όσοι ήσαν γνωστοί, ότι εσύχναζον εις αυτάς, δεν συνεχωρούντο να ομιλώσιν επ’ εκκλησίας. Όστις εβίαζε μίαν γυναίκα, εζημιούτο χαλεπώς.
[1] Διογ. Λαέρτ. Εν Σόλ. Παρ. 57. Πετίτ. 240.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου