Ιστορία της Ελλάδος ΚΔ΄
Ολιβιέρου Γολδσμιθίου, Βιέννη 1805
Μακεδονία
ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έσχεν πρώτον βασιλέα τον Καρανόν[1], απόγονον του Ηρακλέους, αφ' ου και διήρκεσεν 626 χρόνους, έως ότου ελθόντες οι Ρωμαίοι, έλαβον τον Περσέα αιχμάλωτον.
Τοιαύτην εικόνα παρίστησιν ημίν η Ελλάς εν τη πρώτη νηπιότητι, μίαν σωρείαν πολιτιδίων, ων εκάστη είχε τον ξεχωριστόν βασιλέα της, κοινώς μεν υπέρ της αμοιβαίας ασφαλείας τε και του συμφέροντος αλυσοδεδεμένων, ιδιαιτέρως δε στασιαζουσών προς αλλήλας, και κατεχθρευομένων, εξ αιτίας και μόνης της ζηλοτυπίας των βασιλέων, πηγής παντοτεινής διχονοιών, ως πολλάκις συμβαίνει εις τοιαύτα βασιλίδια. Αλλά τέλος αύται αι πολιτείαι άρχησαν να εξυπνώσι βαθμηδόν από τον λήθαργον της ελεεινής αυτών καταστάσεως. Ο λαός σωφρονισθείς από τας δυστυχίας του, και μη υποφέρων πλέον την παντοτεινήν έχθραν και διχόνοιαν ων βασιλέων, επεθύμει να είναι ελεύθερος. Το πνεύμα της ελευθερίας υπερίσχυσε καθ' όλην την Ελλάδα, και ούτω πάσα επαρχία, πλην Μακεδονίας, μετέβαλε την διοίκησιν εκ Μοναρχίας εις Δημοκρατίαν, η οποία διέφερε μ' όλον τούτο τη μορφή αναλόγως τω αριθμώ των πόλεων, κατά το διάφορον πνεύμα, και τον ιδιαίτερον χαρακτήρα εκάστου λαού.
[1] 2170. κτ. τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου